دکتر اکبر رضایی
منتشر شده در : کیهان ورزشی - 1395
متن کامل مقاله :
با توجه به شیوع آسیب در مینیسک و ایجاد کیست در آن بحث این هفته راجع به کیست مینیسک میباشد.
وقتی مینیسک پاره می شود ممکن است کیست کوچکی در مجاورت پارگی مینیسک شکل بگیرد. این کیست به عنوان بخشی از واکنش بدن برای بهبودی ایجاد می شود که بافت نرم اطراف پارگی کیست را ایجاد می کند. سپس کیست یک پوشش سینوویال را ایجاد نموده و مایع سینوویال از آن به درون کیست تراوش می کند. کیست مینیسک زانو به خودی خود عواقب کمی بدنبال دارد و بعد از پارگی مینیسک بوجود می آید. ولی گاهی خود کیست ایجاد ناراحتی می کند و ممکن است روی خط مفصلی یعنی جایی که مینیسک پاره شده است جلب توجه کرده و سبب درد زانو نیز شود.
معمولا کیست مینیسک زانو همراه پارگی مینیسکی که به خاطر پیری بوجود می آید دیده می شود هر چند ممکن است آسیب مینیسک مربوط به زانو باشد (آسیب مربوط به چرخیدن یا پیچیدن زانو) , زانو زدن یا چمباتمه زدن هم ممکن است علت پارگی مینیسک شوند. با توجه به شمار پارگی های مینیسک کیست های مرتبط با این پارگی ها معمول نیستند.
معمولا تشخیص کیست مینیسک زانو با بررسی و لمس یک توده مجزا که مستقیما روی خط مفصلی داخلی یا خارجی قرار دارد به آسانی صورت می گیرد و با استفاده از ام آر آی که هم پارگی مینیسک و هم کیست مربوطه را نشان می دهد تایید میشود.
این بیماری را باید از "کیست بیکر" متمایز کرد. کیست بیکر در واقع کیست نیست، بلکه تجمع مایعی است که معمولا در پشت طرف داخلی زانو جمع می شود ودر واقع ناحیه ای را نشان می دهد که از پوشش سینوویال مفصل زانو به پشت زانوامتداد می یابد ولی این ناحیه معمولا "متورم نیست". هنگامی که زانو به هردلیلی متورم می شود، مایع می تواند این فضا را بسط داده تشکیل کیست دهد. کیست بیکر در بیشتر مواقع به هیچ درمانی نیاز ندارد و در ام آر آی قابل مشاهده است.
کیست مینیسک زانو مستلزم درمان جراحی نیست. در صورت اتفاقی بودن کیست مینیسک زانو یا داشتن حداقل علائم به چیزی بیشتر از گذاشتن گاه به گاه یخ و یاداروهای ضد التهاب نیاز نیست. می توان کیست را با استفاده از بی حس کننده موضعی و سرنگ کوچکی برای بیرون کشیدن محتویات آن تخلیه کرد. با این وجود معمولا چنین چیزی فقط به صورت موقتی موثر است و مایع بر می گردد (کیست دوباره متورم می شود ) برخی پزشکان طرفدار تزریق مقدار کمی کورتیزون به کیست هستند هرچند مزایای این روش هنوز به اثبات نرسیده اند. کیست مینیسک لزوما رشد یا تغییر نمی کند و هیچ دلیل روشنی برای اینکه فرد باید آن را عمل کند وجود ندارد.
فیزیوتراپی شامل تقویت عضلات اطراف مفصل در آن میتواند باعث تخفيف علائم گردد.
غالبا عمل جراحی به عنوان درمان قطعی کیست مینیسک زانو توصیه می شود. این عمل از طریق آرتروسکوپی انجام می شود. در آرتروسکوپی یک دوربین کوچک به درون مفصل زانو فرستاده می شود و مدخل (سوراخ) دیگری برای بردن ابزارهای جراحی به درون مفصل ایجاد می شود. در طول آرتروسکوپی منیسک پاره شده مشخص شده به روش جراحی بافت برداشت می شود و بافت آسیب دیده با استفاده از یک تراش دهنده موتوری که مکنده ای به آن متصل شده است برداشته می شود. چون همواره کیست مینیسک زانو با کیست مینیسک مجاور زانو ارتباط دارد جستجو برای تشخیص دادن و رفع فشار کیست مربوطه ضروری است. یک تراش دهنده فشار کیست را رفع می کند. هنگامی که پارگی مینیسک پاکسازی و فشار کیست رفع شد علائم بیماری از بین می روند و کیست ناپدید می شود.
عوارض احتمالی درمان بدون عمل جراحی می تواند تداوم یا رشد کیست مینیسک زانو باشد.
هر چند کیست های مینیسک "شفا" نمی یابند ولی ممکن است در طول زمان علائم آن ها از بین بروند. اگر کیست علائم بیماری را ندارد دیگر هیچ دلیلی وجود ندارد که شخص نتواند در هیچ ورزشی شرکت کند. اگر روی کیست مینیسک زانو عمل جراحی انجام و کیست رفع فشار شود می توان خیلی زود در ظرف 3 هفته به فعالیت ها(ی روزانه) بازگشت.
هیچ چاره مشخصی که بتوان از طریق آن به طور خاص از کیست مینیسک زانو پیشگیری کرد وجود ندارد. حفظ تناسب اندام و حالات می تواند مانع از آسیب به یک زانوی آسیب پذیر شود. ورزشکاران باید تجهیزات حفاظتی مناسبی که مطمئن هستند درست اندازه آن هاست بپوشند مانند کفش های میخ دار با اندازه مناسب برای روی سطوح
لطفا جهت اطلاعات بیشتر به لینک های زیر مراجعه نمایید
1396
1396
1396
1396
1396
1396
1396
1390
1390
1394
1394
1394
1395
1395
1395
WAZE
Google Map
بلد
نشان
مسیریابی