یکی از مشکلات شایع در ورزشکاران آسیب و پارگی عضله ساق یا دوقلو که به نام علمی گاستروکنمیوس می باشد کشیدگی و پارگی آن است فیزیوتراپی مرکزی شریعتی با بهره گیری از تجهیزات فوق تخصصی کمک بسیار موثری را در درمان این گونه از ورزشکاران ایفا نموده است.
عضله دوقلو به صورت دو قسمت داخلی و خارجی در قسمت پشتی ساق پا قرار دارد ، این عضله از استخوان ران در بالا منشا گرفته و در پایین به صورت مشترک با عضله سولئوس تاندون آشیل را تشکیل میدهد که به استخوان پاشنه پا متصل میشود. کار اصلی عضله دوقلو خم کردن مچ پا به سمت پایین می‌باشد.
پارگی عضله دو قلو یا عضله پشت ساق معمولا در محل اتصال تاندون آشیل با بخش میانی عضله های پشت ساق روی می دهد ( و همچنین در محل اتصال عضله – تاندون و بیشتر در قسمت داخلی عضله ) و ممکن است با پارگی تاندون آشیل اشتباه گرفته شود.
این آسیب بیشتر در حین انجام حرکات سریع ، یا فشار آوردن به پا برای حرکت به سمت جلو در ورزش هایی که جهت حرکت فرد به صورت ناگهانی تغییر میکند مثل تنیس ، بدمینتون ، والیبال ، اسکواش و ورزش های پرشی مشاهده می شود.
این آسیب همچنین در ورزشهای قدرتی مثل پرورش اندام و وزنه برداری نیز به صورت حاد و یا مزمن دیده میشود. در ورزشکاران مسن تر، دویدن در مسافت های طولانی نیز ممکن است باعث پارگی این عضلات شود.
از دلایل دیگر میتوان به عدم آمادگی جسمانی فرد ، کمبود انعطاف پذیری در عضلات ، گرم نکردن کافی قبل تمرینات ورزشی ، ضعیف بودن عضلات پشت ساق ، آسیب قبلی و سن بالای ورزشکار اشاره کرد.
با توجه به اینکه در هنگام دویدن به طور میانگین ۱۰۰۰ گام بلند در یک کیلومتر برداشته می شود، وجود هرگونه ضعفی در عضلات پشت ساق و یا هر بخش دیگری در اندام تحتانی و لگن، سبب تغییر الگوی طبیعی دویدن فرد می شود. هرگونه عدم بالانس عضلانی در نواحی بالا و پایین عضلات ساق پا نیز می تواند موجب افزایش فشار بر روی این عضلات شده و کشیدگی و یا پارگی عضله پشت ساق را در پی داشته باشد.
پیروی از اصل PRICE که شامل موارد زیر است ، در مراحل اولیه آسیب میتواند کمک کننده باشد:
بعد از حدود دو هفته درد بیمار بتدریج کاهش میابد. در این حال بیمار میتواند بتدریج در همان حال که از دو عصای زیر بغل استفاده میکند کف پای آسیب دیده خود را بر روی زمین فشار دهد.
بعد از آن میتوان تمرینات کششی ساق را تحت نظر فیزیوتراپیست متخصص شروع کرد. این تمرین ها قابلیت انعطاف عضلات و تاندون پشت ساق را افزایش میدهند. بتدریج و در طی چند هفته بعد تمرینات تقویتی عضلات ساق هم به تمرینات کششی اضافه میشود.
بیمار معمولا میتواند بعد از ۸-۶ هفته به راحتی و بدون کمک عصا راه برود. البته توانایی های کامل حرکتی و ورزشی نیاز به ماه ها تمرین و بازتوانی دارند. در صورتی که پارگی عضله ساق پا به صورت جزئی باشد (پارگی کامل نباشد) با رعایت موارد بالا و انجام فیزیوتراپی میتوان به بهبود کامل عضله کمک کرد ولی درصورتی که پارگی کامل باشد جراحی با هدف خارج کردن خون و همچنین دوختن دو انتهای پاره شده در ورزشکاران جوان و فعال انجام میشود.
شروع مجدد فعاليت در آسيب هاي جزيي بايد پس از گذشت 4 تا 8 هفته باشد بعد از جراحي نيز به مدت 6 تا 8 هفته به توانبخشي نياز دارد. لازم به ذكر است اگر پارگي عضلاني درمان نشود به تشكيل بافت زخم منجر مي شود كه در اين صورت امكان پارگي مجدد آن در هنگام فشارهاي زياد بعدي وجود دارد.
فیزیوتراپی مرکزی شریعتی با بهره گیری از تکنیک های فوق تخصصی در درمان این گونه بیماران مانند استفاده از میدانهای مغناطیسی , لیزرهای پرتوان و درمانی و همچنین استفاده از جریانات الکتروتراپی و بهره مندی از شرایط بازگشت به فعالیت های ورزشی در بخش تمرین درمانی می تواند کمک موثری را به اینگونه بیماران در درمان ایفا نماید.
لطفا جهت اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه نمایید
WAZE
Google Map
بلد
نشان
مسیریابی