پیچش انگشت شست که اغلب به آن آسیب شست اسکی باز, به علت اینکه در این ورزش زیاد رخ می دهد, نیز گفته می شود یکی از دلایل اصلی درد و ورم شست دست می باشد.این آسیب دیدگی در نتیجه اعمال نیرو به شست و حرکت آن به سمت دور شدن از دست ایجاد می شود. از جمله ورزشهای دیگری که مستعد این جراحت می باشند می توان به دروازه بانی و راگبی اشاره کرد. از آنجائیکه مکانیزم آسیب دیدگی بیشتر در اسکی رخ می دهد لذا نام آسیب شست اسکی باز تعریفی شایسته ای از آن می باشد.
پیچش انگشت شست که اغلب به آن آسیب شست اسکی باز , به علت اینکه در این ورزش زیاد رخ می دهد , نیز گفته می شود یکی از دلایل اصلی درد و ورم شست دست می باشد. این آسیب دیدگی اشاره به آسیب لیگامان اولنار جانبی در پایه انگشت شست دارد. این آسیب دیدگی در نتیجه اعمال نیرو به شست و حرکت آن به سمت دور شدن از دست ایجاد می شود. از جمله ورزشهای دیگری که مستعد این جراحت می باشند می توان به دروازه بانی و راگبی اشاره کرد. از آنجائیکه مکانیزم آسیب دیدگی بیشتر در اسکی رخ می دهد لذا نام آسیب شست اسکی باز تعریفی شایسته ای از آن می باشد. چوب اسکی در زمان اسکی مانند اهرم عمل می کند و باعث اعمال نیروی باز شدن به شست می شود. اگر این نیرو وارده که به لیگامان جانبی اولنار وارد می شود زیاد باشد باعث افزایش تنش و در نتیجه پیچش و یا پارگی می شود.
انگشت شست از سه استخوان تشکیل شده که با هم مفصل میشوند و در محل مفصل رباط ها در ایجاد استحکام بیشتر نقش دارند. آسیبی که در اسکی باران شایع است و شست اسکی بازان نامیده میشود شامل پارگی کامل یا نسبی در لیگامانی است که شست را به یکی از استخوان های کف دست وصل می کند. آسیب باعث درد فوری و تورم در قاعده شست می شود. این اختلال وقتی ایجاد می شود که چوب اسکی در هنگام فرود به شست فشار آورده آنرا از سایر انگشتان دور کند.
با توجه به داده های دریافت شده از مطالعات در اسکاتلند ، درصد کلی آسیب دیدگی های شست که در ورزش های زمستانی اتفاق می افتد به صورت ذیل است :
برای دروازه بانهای فوتبال, بازیکنان راگبی و فوتبال آمریکایی استفاده از باندهای محافظ یاعث افزایش پایداری مفصل شست و کاهش احتمال آسیب دیدگی می شود. برای ورزشکاران اسکی که احتیاج به گرفتن توپ نمی باشد لذا استفاده از ساپورت های شست خیلی کار ساز می باشد. آسیب انگشت شست اسکی باز حدود 10 درصد از اسیب های ورزش اسکی را تشکیل می دهد. لذا استفاده از ساپورتهای شست تا حدود زیادی باعث محافظت از لیگامان اولنار جانبی می شود بدون اینکه محدوده حرکتی آنرا از بین ببرد.
مشابه سایر آسیب ها استفاده از کمپرس یخ و بی حرکتی و بانداژ و بالا گرفتن اندام می باشد . مواردی که عارضه خفیف بوده و فقط کشیدگی در لیگامان مطرح باشد یا شکستگی در محل اتصال لیگامان با جابجایی همراه نباشد اندام باید توسط گچ به مدت چند هفته بی حرکت گردد.ورزشکاران پس از باز کردن گچ میتوانند با استفاده از آتل مناسب به فعالیتهای ورزشی برگردند اگر پارگی کامل در رباط اتفاق افتاده یا آسیب همراه با شکستگی باشد نیاز به عمل جراحی جهت ترمیم رباط و جااندازی استخوان شکسته می باشد .درصورت پارگی کامل اگر اصراری در درمان غیرجراحی به صورت گچگیری وجود داشته باشد باید با استفاده از MRI از عدم قرارگیری بافتهای مجاور در لابهلای لیگامان پاره شده اطمینان حاصل گردد . بعد از باز کردن گچ به دلیل بی حرکتی طولانی مدت خشکی مفصل و ضعف عضلات ایجاد شده و دامنه ی حرکتی محدود و حرکت دردناک می باشد. که فرد باید زیر نظر فیزیوتراپیست دوره ی درمان خود که شامل استفاده از مدالیته هایی جهت کاهش درد و التهاب و افزایش دامنه ی حرکتی و همچنین تمرینات مربوطه می باشد را تا بهبودی کامل ادامه دهد.
نمونه های درمان در کلینیک فیزیوتراپی شریعتی
در ادامه جهت کسب اطلاعات بیشتر به لینک های زیر مراجعه نمایید