به کشیدگی و یا پارگی عضلات پشت ساق در پزشکی calf strain می گوئیم. که در ورزشهای فوتبال، دو میدانی، پرشها و شمشیربازی شایع است.
• اعمال کشش ناگهانی روی عضله ای که در حال انقباض است مهمترین علت کشیدگی عضلات ساق می باشد.
• پرش ناگهانی به جلو یا بالا
• استارتهای ناگهانی در ورزش دو میدانی
• برخورد مستقیم ضربه به عضلات پشت ساق
• درد ناگهانی در پشت ساق
• امکان دارد فرد احساس صدای pop در پشت پا داشته باشد ( در لحظه کشیدگی عضله )
• امکان دارد فرد احساس کند چیزی به پشت پایش اصابت کرده است.
• فرد به سختی می تواند روی پنجه پا بایستد.
• امکان دارد در پشت پا تورم یا کوفتگی وجود داشته باشد.
لازم به ذكر است اگر پارگي عضلاني درمان نشود به تشكيل بافت زخم ( اسکار ) منجر مي شود كه در اين صورت امكان پارگي مجدد آن در هنگام فشارهاي زياد بعدي وجود دارد.
• استفاده از کیسه حاوی یخ روی محل آسیب به مدت 30-20 دقیقه در 4-3 ساعت به مدت 3-2 روز تا رفع درد
• بالا نگه داشتن ساق با گذاشتن یک حوله یا بالش زیر پا برای کاهش تورم
• استفاده از بانداژ الاستیک برای جلوگیری از افزایش تورم پا
• استفاده از عصا یا چوب زیر بغل اگر راه رفتن دردناک است.
• استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی
• استفاده از اولتراسوند یا تحریک الکتریکی جهت افزایش ترمیم
• استفاده از درمانهای بازتوانی در فاز بهبودی
• شروع مجدد فعاليت در آسيب هاي جزيي بايد پس از گذشت 4 تا 8 هفته باشد بعد از جراحي نيز به مدت 6 تا 8 هفته به توانبخشي نياز دارد.
مدت ادامه داشتن علائم بر حسب شدت آسیب، سن فرد و مدت زمان ادامه داشتن علائم قبل از شروع درمان متفاوت است. یک کشیدگی ساده و ملایم معمولاً طی چند هفته بهبود می یابد درحالیکه کشیدگی های شدیدتر به زمانی معادل 6 هفته یا بیشتر نیاز دارد. لازم است در فاز بهبودی از انجام حرکات قبل از منجر به بروز این صدمه شده بودند پرهیز شود و به حرکات دیگری مثل شنا پرداخته شود.
زمان بازگشت به رقابت زمانی است که:
• فرد دامنه حرکات نرمال را در مفاصل مچ در زانو بدست آورده باشد.
• فرد قدرت عضلانی مناسب را نسبت به سمت سالم بدست آورده باشد.
• فرد بتواند در یک خط مستقیم بدون درد یا لنگش راه برود.
• فرد بتواند در یک خط مستقیم بدون درد یا لنگش عمل دویدن را بصورت انفجاری انجام دهد.
• تستهای فیزیولوژیک مثل بوسکو ، فانکشنال یا کاربردی را برای ساق انجام دهد.
• می توان با انجام نرمشهای کششی روی عضلات ساق قبل از ورزش به بهترین نحو از کشیدگی و پارگی این عضلات در خلال ورزش جلوگیری نمود. این امر بخصوص در ورزشهای پرشی و جهشی اهمیت دارد.
لطفا جهت اطلاعات بیشتر به لینک های زیر مراجعه نمایید
فروزن شولدر یا شانه یخ زده واژه‌ای است که در موارد خشکی مفصل شانه در پی عوامل مختلفی که به وجود می‌آید به کار برده می شود. این اختلال در افراد میانسال بیشتر دیده می شود در مقایسه خانم ها نسبت به آقایان بیشتر مبتلا می شوند.
بیماران معمولاً اختلالاتی مانند دردهای شبانه که می تواند حتی از خواب بیدار کند مواجه می شوند.
پزشک متخصص ارتوپدی یا فیزیوتراپیست متخصص میتوانند ارزیابی ها را به دو حرکت فعال و غیر فعال تقسیم نمایند در حرکت فعال از بیمار خواسته می شود تا اندام فوقانی خود را به پشت کمر و یا پشت گردن ببرد در صورتی که با اندام مقابل بررسی شود می توان میزان کوتاهی را متوجه شد.
در حرکت غیر فعال که می تواند به دو مرحله حاد به علت درد و اسپاسم و مزمن به علت سفتی کپسول مفصلی تقسیم می شود تست های تشخیصی و بالینی را متخصص مربوطه انجام دهد این تست ها شامل انجام حرکت‌های مفصل joint play movement میباشند.
در مرحله حاد می بایست از یخ یا گرمای سطحی دامنه حرکتی به صورت اکتیو و همچنین موبیلیزیشن اسپاسم عضلانی را از بین برد در تکنیکهای درمانهای دستی که توسط فیزیوتراپیست حرفه‌ای و کارآزموده انجام می شود شامل تکنیک های گلاید تحتانی inferior Glide میباشند همچنین فیزیوتراپیست کارازموده با آموزش تمریناتی مانند self mobilisation , wand exercise , تمرینات پاندولی بیمار را در انجام این تمرینات راهنمایی نموده و تشویق می نماید تا در جلسات بعدی بتواند میزان محدودیت را بررسی نموده و تمرینات جدیدتری را به بیمار آموزش دهد.
نکته بسیار مهم در این عارضه توجه به جلوگیری از کیفوز بیش از حد و پروترکشن کمربند شانه ای می باشد زیرا در این گونه افراد شانه به علت افزایش کیفوز محدودیت هایی را خواهد داشت که نتیجه تا منجر به فروزن شولدر و یا شانه یخ زده می شود.
اما درمان در مرحله مزمن شامل استفاده از تکنیک هایی که بتوان قسمت قدامی و تحتانی کپسول مفصلی را باز نمود می باشد برای این کار فیزیوتراپیست متخصص با استفاده از خواص بسیار مفید اولتراسوند برای اینگونه بیماران بافت را پرخون نموده تا بتواند تکنیک های قوی تری را در درمان های دستی برای کشش کپسول مفصلی انجام دهد.
نکته بسیار مهم این است که بعضی از محققین اعتقاد دارند که عارضه کپسولیت یا التهاب کپسول مفصل شانه که در درازمدت شانه یخ زده می شود می تواند به صورت خود به خودی در دوازده ماه بهبود یابد هرچند که این موضوع به دلیل قابل توجهی برای اینکه اینگونه بیماران از خواص بسیار مفیده فیزیوتراپی و درمانهای دستی و کشش بهبود یابد هرچند که این موضوع دلیل قابل توجهی برای اینکه اینگونه بیماران از خواص بسیار مفید فیزیوتراپی و درمانهای دستی و کشش بهره‌مند نشوند نمی باشد.
در موارد شدیدتر که بیمار توانایی تحمل درد ناشی از کشش را ندارد لازم می شود تا تحت بیهوشی منیپولیشن مفصل شانه توسط متخصص ارتوپدی انجام شده و مجدد به کلینیک فیزیوتراپی مرکزی شریعتی ارجاع داده شود.
در موارد شدیدتر از آن که بافت به لحاظ کشش خاصیت خود را از دست داده باشد تکنیکهای جراحی بنا به نظر جراح توصیه خواهد شد.
لطفا جهت اطلاعات بیشتر به لینک زیر مراجعه فرمایید
کشیدگی عضلات کشاله ران از آسیب های شایع ورزشی است. این کشیدگی ها همچنین می توانند در اثر فعالیت های بدنی شدید در کسانی که آمادگی ندارند هم ایجاد شوند.
عضلات زیادی در ناحیه لگن و ران وجود دارند. این عضلات مسئول حرکات مفصل لگن در جهات مختلف هستند. گاهی اوقات این عضلات بر اثر ضربه و یا بدنبال فعالیت های شدید بدنی دچار کشیدگی می شوند و در حالات شدیدتر ممکن است پارگی های میکروسکوپی در این عضلات به وجود بیاید که به آن استرین Strain هم می گویند و گاهی هم فیبرهای عضلانی بطور کامل پاره می شوند. شایع ترین عضلات لگن که دچار گشیدگی می شوند عضلات ادکتور یا نزدیک کننده ران هستند.
عضلات ادکتور در ناحیه کشاله ران قرار دارند. این عضلات در بالا به لگن متصل شده و در پایین به استخوان ران می چسبند و وظیفه آن ها نزدیک کردن ران ها به یکدیگر است. کشیدگی عضله ادکتور در قسمت کلفت آن و یا در محلی است که عضله به تاندون متصل می شود. کشیدگی معمولاً موقعی ایجاد می شود که عضله در حین انقباض شدید باشد و به ناگاه تحت کشش قرار گیرد و یا به آن ضربه ای وارد شود.هر عضله تا حد مشخصی می تواند کش بیاید و اگر تحت نیروی کششی بیشتری قرار گیرد آسیب های ذکر شده بوجود می آیند. وقتی مفصل لگن از قبل و به هر علتی دچار محدودیت حرکتی باشد احتمال کشیدگی عضلات اطراف آن بیشتر می شود.
اکثر کشیدگی های عضلانی ادکتور لگن وقتی بوجود می آید که فرد بدون به اصطلاح گرم کردن خود شروع به ورزش می کند. در روند گرم کردن بدن قبل از شروع ورزش اصلی ، یک سری حرکات کششی انجام میشوند. این حرکات ، فیبرهای عضلات را به آرامی تحت کشش قرار داده و طول آن ها را افزایش می دهند و در نتیجه دامنه حرکت مفصل بیشتر می شود. وقتی که فرد بدون انجام این حرکات مستقیماً شروع به ورزش شدید می کند ، عضلات خود را که آمادگی ندارند در معرض کشش ناگهانی و در نتیجه آسیب قرار می دهد.
کشیدگی عضلانی ادکتور لگن در ورزش هایی مثل فوتبال ، بسکتبال ، تنیس ، ورزش های رزمی ، اسب سواری و دویدن بیشتر است. ورزشکاران نوجوان و مسن هم بیشتر از دیگر سنین در معرض این کشیدگی عضلانی هستند.
در نوجوانی عضلات و استخوان ها ممکن است با یک سرعت یکسان رشد نکنند
ممکن است استخوان ها با سرعتی بیش ار عضلات رشد طولی کنند. نتیجه این پدیده کوتاه شدن نسبی طول عضلات و در نتیجه تحت کشش قرار گرفتن عضلات اطراف استخوان است و در این حال عضله خیلی راحت تر دچار آسیب می شود.
مهمترین علامت، درد در روی عضلات کشاله ران است. این درد بلافاصله بعد از حرکتی که موجب کشیدگی عضله و تاندون می گردد در ناحیه کشاله ران احساس می شود. پس از آن درد کم شده و به صورت یک درد مداوم و گنگ در ناحیه کشاله ران در میاید. در ابتدا درد ممکن است فقط در شروع ورزش یا اول صبح بعد از برخاستن از خواب احساس شود و بعد از چند دقیقه و یا با انجام چند حرکت نرمشی شدت آن کم شده و یا از بین می رود. اگر به بیماری بی توجهی شود و ورزش ادامه یابد بتدریج درد در حین انجام حرکات ورزشی هم ایجاد می شود و حتی با ورزش شدیدتر هم می شود.
در موارد شدید بیماری درد در حالت معمولی و حتی در استراحت هم احساس می شود. ممکن است در زمان کشیده شدن عضله یک صدا یا تقه به توسط فرد احساس شود که نشانه پاره شدن فیبرهای عضلانی است. لمس و فشار دادن عضله کشیده شده در ناحیه کشاله ران دردناک است. در حالات شدید ممکن است عضله متورم شود و یا پوست روی آن دچار خون مردگی شود. بیمار در هنگام راه رفتن دچار لنگش می شود. گاهی اوقات قدرت عضله کاهش میابد.
به محض کشیده شدن عضلات کشاله ران باید اقدامات زیر انجام شوند :
۱-بلافاصله فعالیت ورزشی را قطع کرده و ادامه ندهید
۲-از سرمای موضعی استفاده کنید. با استفاده از کیسه حاوی خرده های یخ محل درد را به آرامی ماساژ داده و سرد کنید.
۳-برای مدتی باید از ایستان اجتناب کنید و بعد از آن هم تا مدتی باید با کمک دو عدد عصای زیر بغل راه بروید.
۴- برای کاهش درد می توانید از داروهای ضد درد یا ضد التهاب استفاده کنید.
۵-بعد از گذشت دو روز محل درد را با استفاده از کیسه اب گرم یا حوله گرم حرارت دهید. گرما شدت درد را کمتر میکند. دقت کنید که در مرحله حاد برای کاهش درد از سرما و در مراحل بعد از گرما استفاده کنید .
بعد از گذشت چند روز تا چند هفته ( بسته به شدت آسیب ) درد بتدریج کاهش میابد. در این حالت بیمار باید بتدریج خود را آماده بازگشت به فعالیت های ورزشی کند. مهمترین اقدام در این زمان انجام روزانه نرمش های کششی بخصوص در ناحیه کشاله ران و لگن و شکم و کمر است.
بعد از مدتی نرمش های تقویتی هم به نرمش های کششی اضافه میشوند. انجام این نرمش ها تاثیر به سزایی در کاهش درد باقیمانده در کشاله ران و همچنین آماده کردن ورزشکار برای برگشت به فعالیت ورزشی دارد. این نرمش ها باید تحت نظر پزشک معالج و متخصص فیزیوتراپی انجام شوند.
در این مدت بیمار باید از انجام فعالیت های شدید بدنی و ورزشی اجتناب کند. موقعی که عضلات لگن و ران بخصوص عضلات کشاله ران کاملا بدون درد شدند و قابلیت کششی و قدرت کافی را بدست آوردند بیمار می تواند به فعالیت ورزشی قبلی برگردد.
نکته مهم در انجام حرکات کششی اینست که اگر این حرکات بصورت شدید و پرتابی و بدون احتیاط انجام شوند میتوانند شدت درد بیمار را افزایش داده و مشکلات او را بیشتر کنند. پس انجام این نرمش ها باید بصورت تدریجی و به آهستگی و با کشش ملایم عضلات شروع شده و بتدریج شدت کشش افزایش یابد.
مهمترین راه پیشگیری از این وضعیت ، انجام نرمش های مناسب کششی لگن و مفصل ران و بخصوص عضلات کشاله ران قبل از انجام فعالیت های شدید بدنی و ورزش های سنگین است. انجام حرکات کششی به طریقه صحیح بسیار مهم است. به این صورت که اندام را باید به آهستگی کشش داد و آن را مدتی در همان وضعیت کشیده شده قرار داد. اینکار به عضله فرصت میدهد تا طول فیبرهایش به آرامی زیاد شود. انجام دادن تعداد زیادی حرکات تکراری کششی به سرعت و پشت سر هم اشتباه است.
نکته مهم دیگر برای کسانی که درگیر فعالیت های سنگین ورزشی هستند رعایت بالانس و تعادل عضلانی است. با انجام تمرینات مناسب ورزشی باید قدرت عضلات اطراف لگن و کشاله ران بصورت یکسان و یکنواخت افزایش یافته و این عضلات باید بتوانند با هماهنگی لازم با یکدیگر کار کنند. عضلات لگن و کشاله ران باید به اندازه کافی قوی باشند. عضلات ضعیف خیلی راحت تر دچار کشیدگی می شوند. نباید عضلات را زیاد خسته کرد. یک عضله خسته به راحتی دچار کشیدگی می شود. استفاده از لباس مناسب در حین ورزش نکته مهم دیگری است که برای پیشگیری از کشیدگی عضله باید به آن توجه کرد.
در سری آینده به اموزش یکسری تمرينات مخصوص اشاره خواهیم نمود.
موارد مشابه پارگی عضلانی در لینک های زیر است
