یکی از نکات قابل توجه در واژه رباطصلیبی تصور این موضوع است که این رباط در مفصل زانو فقط وجود دارد در حالی که در برخی متون واژه رباط صلیبی مچ پا در رتیناکولوم های مچ پا یا غلاف های نگهدارنده تاندون های اکستانسور مچ پا تعریف می شود مقاله حاضر به بررسی این ساختار در مفصل مچ پا می پردازد.
یکی از نکات جالب در آناتومی مچ پا وجود رتیناکولوم ها یا نگهدارنده های تاندون های اکستانسور در مچ پا می باشد. این رتیناکولوم ها نقش نگهدارنده و حمایت کننده در حرکت های انگشتان در مچ پا را ایفا می کنند با توجه به تشابه اسمی در رباط صلیبی زانو و رباط صلیبی در مفصل مچ پا لازم دانستیم تا توضیحاتی در خصوص عملکرد آن بپردازیم.
رتیناکولوم های اکستانسور در مچ پا در حقیقت از بافت همبند و فاشیا تشکیل شدهاند که تاندون های اکستانسور ها و پرونئال ها را در مفصل مچ پا در جای خود نگه می دارند این نگهدارنده ها نقش بسیار مهمی در فرایند انتقال مفید نیرو های انقباضی در عضلات اکستانسور مچ پا به انگشتان و حرکت آنها دارند.
حرکت های ناگهانی در مفصل مچ پا در فعالیت های مانند عملکردهای شدید ورزشی و یا پیچ خوردن های شدید در مفصل مچ پا می توانند سبب پارگی در این بافت های مهم شوند. پارگی در این بافت ها می تواند سبب التهاب و درد موضعی شود.
همانطور که در شکل فوق ملاحظه میکنید فاشیا یا بافت همبند سفیدی زیر پوست وجود دارد که با برداشتن آن فاشیا رتیناکولوم که در شکل زیر با پیکان سیاه رنگ مشخص شده است نمایان می گردد. همچنین راستای تاندون های اکستانسور مچ پا در شکل زیر با خط مشکی رنگ با پیکان مشخص شده است که در زیر اکستانسور رتیناکولوم قرار گرفته اند.
در آناتومی مچ پا به طور کلی در زیر اکستانسور رتیناکولوم تاندون های اکستانسور مچ پا قرار گرفتهاند. وجود این رتیناکولوم ها سبب حرکت بهتر تاندونها و انتقال مناسب نیروی حاصل از انقباضی در عضلات اکستانسور مچ پا و انتقال آن به انگشتان و مچ پا میشود.
همچنین در زیر این ناحیه اعصاب و عروق خونی نیز رد می شوند.
با توجه به مطالب قبلی که ذکر گردید و همینطور در شکل پایین رتیناکولوم ها به دو قسمت فوقانی و تحتانی تقسیم می شوند. عملکرد هر دوی این بافت ها نگه داشتن تاندون ها و غلاف آنها در مسیر مناسب جهت بهبود عملکرد حرکتی اکستنشن در انگشتان و مچ پا می باشد. به طور کلی اگر اکستانسور رتیناکولوم وجود نمی داشت با هر انقباض تاندون ها از جای خود خارج می شدند.
سوالی که وجود دارد این است که آیا پارگی در رتیناکولوم قابلیت ترمیم دارد؟
پاسخ مثبت است و شما می توانید پس از یک دوره بیحرکتی که تحت نظر متخصص می باشد به نتایج قابل قبولی از بهبودی دست پیدا کنید.
غالب پارگیهای رتیناکولوم ها نیاز به عمل جراحی ندارند.
در مراحل اولیه تکنیک های پرایس ، و مراقبت هایی که در کلینیک ها انجام می شود می تواند کمک کننده باشد.
پس از یک دوره بیحرکتی ممکن است متخصص مربوطه برای شما درمان های زیر را پیشنهاد کند.
ممکن است در برخی موارد شدید و آسیبهایی که پارگی به صورت کامل ایجاد شده است جراح برای شما پیشنهاد جراحی نماید. به عبارت دیگر در پارگی های کامل رتیناکولوم ها به نحوی که عملکرد تاندونها دچار اختلال شود توصیه جراحی میشود.