در حالت طبیعی ایستاده با زانوهای صاف، زمانی که قوزک‌ها کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، نباید فاصله چندانی بین زانوها وجود داشته باشد. اگر به هر دلیلی فاصله بین زانوها افزایش یابد، درحالی که قوزک‌ها به هم چسبیده‌اند پای پرانتزی (ژنوواروم) نامیده می‌شود. به علت کمانی شدن پاها در این بیماری اصطلاح پای پرانتزی به کار می‌رود. در حالت پرانتزی شدن، ساق پاها به سمت داخل انحراف می‌یابد.
در حالت طبیعی ایستاده با زانوهای صاف، زمانی که قوزک‌ها کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند، نباید فاصله چندانی بین زانوها وجود داشته باشد. اگر به هر دلیلی فاصله بین زانوها افزایش یابد، درحالی که قوزک‌ها به هم چسبیده‌اند پای پرانتزی (ژنوواروم) نامیده می‌شود. به علت کمانی شدن پاها در این بیماری اصطلاح پای پرانتزی به کار می‌رود. در حالت پرانتزی شدن، ساق پاها به سمت خارج انحراف پیدا کرده و به عبارت دیگر قوزک ها به داخل منحرف می شوند.
.jpg)
.jpg)
پای پرانتزی در هنگام تولد نوزاد کاملا طبیعی است. این مسئله به خاطر حالت خمیده جنین در رحم می باشد. نوزاد تازه به دنیا آمده چند هفته به زمان نیاز دارد تا پاها را به طور کامل بکشد و صاف کند. در روزهای اول تولد نوزاد به خوبی نمی تواند پاها را خم کند. با گذشت زمان ، نوزاد می تواند پاها را خم و راست کند و به راحتی تعادل خود را حفظ کند و بایستد. فاصله بین زانوها با ایستادن و راه رفتن نوزاد مشخص می شود اما پاها کم کم به طرف بیرون صاف می شوند. در سن سه تا شش ماهگی نوزاد ، پای پرانتزی دیده نمی شود اما در هشت ماهگی بیشتر نوزادانی که مشکل پای پرانتزی دارند مشخص می شوند. اگر نوزاد تا سه سالگی این مشکل را داشته باشند یا ایستادن و راه رفتن آن ها با مشکل مواجه باشد باید به پزشک مراجعه کنید.
درصورت عدم درمان پای پرانتزی با افزایش سن احتمال آسیب مفصل زانو که منجر به آرتروز زانو می‌شود تشدید می‌گردد؛ بنابراین در مواردی که به علت ژنوواروم شدید، آرتروز زانو ایجاد شده‌است احتمال انجام تعویض مفصل زانو (آرتروپلاستی) مطرح می‌شود.
در کلینیک فیزیوتراپی مرکزی شریعتی با بهره گیری از تجهیزات توانبخشی قبل از عمل جراحی و پس از آن نتایج مناسبی در بیماران ایجاد شده است.
لطفا جهت کسب اطلاعات بیشتر به لینک های زیر مراجعه نمایید
WAZE
Google Map
بلد
نشان
مسیریابی