یکی از مشکلات شایع در آسیب های شانه درگیری کشیدگی و پارگی در عضلات روتاتور کاف یا کلاهک گرداننده در شانه می باشد که این اختلالات می تواند از درد ساده یا کاهش عملکرد ای در فرد ایجاد شود روش های متعددی مانند جراحی و یا پیش از آن فیزیوتراپی تخصصی که در کلینیک فیزیوتراپی مرکزی شریعتی انجام می شود کمک بسیار موثری را در درمان این گونه بیماران ایجاد نموده است.
عضلات گرداننده شانه یا روتاتور کاف گروهی از عضلات شانه هستند که مفصل شانه را تثبیت کرده و بازو را در جهت های مختلف میچرخانند. این عضلات مانند یک چادر دورتادور استخوان بازو را میپوشانند و شامل:
میباشند.
پارگی عضلات گرداننده شانه معمولاً در ورزشکاران بالای ۴۰ سال با سابقه که در ورزش هایی شرکت می‌کنند که حرکات دست بالای سطح افق به شکل تکراری انجام میشود مانند:
دیده میشود.
می باشد.
ضربه مستقیم به شانه هنگام ورزش میتواند باعث پارگی یا کشیدگی عضلات گرداننده شانه ورزشکاران شود.
عوامل متعددی در ایجاد پارگی گرداننده های شانه دخالت دارند و بسیاری از افراد معتقدند که این عارضه در اثر برخوردهای مکرر اتفاق می افتد. التهاب های مکرر گرداننده های شانه در طولانی مدت می تواند باعث پارگی این عضلات شوند و عوامل دیگری که در پارگی این گروه عضلانی دخالت دارند عبارتند از آسیب های مکرر و استفاده بیش از اندازه استحاله عضلات این بخش در اثر سالمندی ، گردش خون نامناسب در تاندون عضلات و آسیب حادی که روی عضلات گرداننده شانه مصدوم ایجاد شود.
پارگی عضلات گرداننده شانه در بخش خارجی تاندون ، نزدیک محل اتصال عضلات به استخوان بازو رخ می‌دهد و پارگی عضله فوق خاری بیشتر از سایر عضلات شایع است.
تشخیص کشیدگی و پارگی عضلات روتاتور کاف شانه با معاینات بالینی می تواند ایجاد شود پزشک و فیزیوتراپیست متخصص با دانش حرکت شناسی اختلالات و آسیب های موجود را با تست های تشخیصی و تخصصی موجود در شانه می تواند تشخیص دهد.
علائم پارگی گرداننده های شانه مشابه سندروم تحت آخرمی و التهاب کیسه زلالی است ورزشکاران در بخش جلویی یا کناری شانه دردی احساس می کنند که با ورزش های برخوردی یا حرکات دست بالای سطح افق شدیدتر میشود. در پارگی های خفیف ممکن است ضعف احساس نشود اما در پارگی های شدیدتر ضعف مشخص است.
عضلات کلاهک گرداننده یا روتاتور کاف در خلال حرکت های شانه باعث ثبات در مفصل شانه میشوند به تفکیک هر کدام از این عضلات می توانند در خلال حرکت عمل خاصی را انجام دهند به عنوان مثال عضله ترس مینور در انجام حرکت ابداکشن با ایجاد چرخش خارجی در شانه سبب جلوگیری از گیر کردن در بورس ساب آکرومیال در زیر شانه میشود که در مشکلات این عضله می تواند این عارضه را دچار سندروم ایمپینجمنت نماید.
در پارگی های خیلی شدید ورزشکار قادر به بالا نگهداشتن دست نیست.
درد ممکن است زمانی که بازو در جهات های مختلف حرکت میکند یا هنگام شب که فرد روی شانه خود میخوابد بیشتر شود ممکن است این عارضه پس از یک حرکت سریع ایجاد شود یا به تدریج بدون دلیل واضحی به وجود آید شدت درد از خفیف تا شدید متغیر است در آسیب های حاد و ناگهانی درد بیشتر است اما در آسیب های فرسایشی که در طول زمان ایجاد میشوند ممکن است درد خفیف باشد. مطالعات نشان می دهد که ممکن است برخی از افراد اصلاً علائمی نداشته باشند
این عارضه میتواند با بیماریهای زیر مشابه بوده و یا دردهای مشترکی را ایجاد نماید که متخصصین ارتوپدی لازم است تا در تشخیص این گونه عارضه ها و درمان آنها ملاحظات خاصی را در نظر بگیرند.
تشخیص می تواند شامل:
بیشتر ورزشکاران مبتلا به پارگی عضلات گرداننده شانه با روش های محافظه کارانه درمان می شوند روش درمان به سن ورزشکار ، درجه آسیب ، اندازه پارگی ، ضعف و درد بستگی دارد.
پارگی های بزرگ در ورزشکاران جوانی که خیلی فعال هستند ممکن است به جراحی نیاز داشته باشند درمان های محافظه کارانه در این روش عبارتند از استراحت نسبی برای کاهش درد و التهاب و بازگرداندن دامنه حرکتی کامل و بدون درد و ارتقاء قدرت عضلات گرداننده شانه و عضلات اطراف شانه.
فیزیوتراپی در درمان این آسیب برای کاهش درد و التهاب و کمک به ترمیم بافت آسیب دیده و تقویت عضلات و تکمیل دامنه حرکتی انجام میشود.
اگر پس از درمان های ذکر شده علائم ادامه پیدا کردند ممکن است جراحی ضرورت پیدا کند معمولاً ام‌آر‌آی وضعیت پارگی را مشخص میکند. جراحی شامل ترمیم پارگی تاندون گرداننده های شانه و تقلیل فشار عضله تحت خاری با تراشیدن بخشی از استخوان و بزرگ کردن محل حرکت عضله است. بعد از جراحی به فیزیوتراپی نیاز است تا توانبخشی به صورت کامل و دقیق انجام گیرد.
پس از درمان هنگامی که ورزشکاران قدرت عضلات شانه و دامنه حرکتی کامل بدون درد را به دست آوردند می‌توانند به تدریج به بازی بازگردد زمان بازگشت به بازی ، به اندازه پارگی ، علائم ، درجه ضعف و نوع ورزش بستگی دارد بازگشت کامل اغلب تا سه ماه طول می‌کشد اگر علائم عود کردند بازی باید متوقف شود استفاده از بریس و نواربندی معمولاً هنگام بازگشت به ورزش لزومی ندارد و ورزشکار ممکن است مدل ورزش یا نوع تکنیک های خود را به منظور جلوگیری از بازگشت علائم تغییر دهد.
لطفا جهت اطلاعات بیشتر به لینک های زیر مراجعه نمایید
WAZE
Google Map
بلد
نشان
مسیریابی